Op 21 september 2018 Wereld Alzheimer Dag, vandaag precies 6 jaar geleden, is mijn eerste boek ‘Van persoonlijkheid naar dementie’ uitgekomen. Ik schreef dit boek als bijdrage aan meer begrip voor dementie. Voor meer begrip voor de persoon met dementie, maar zeker ook voor de naasten.
Het verhaal van Roy is illustrerend en confronterend. Alle stadia van dementie komen aan bod. Krijg begrip en inzicht in dementie. Lees hoe je hier mee om kan gaan. Een must voor iedereen die met dementie te maken krijgt, zowel privé als beroepsmatig.
‘Roy is een vrolijke levenslustige man die een buitengewoon leven heeft. Zijn gezin merkt langzaam dat er iets niet klopt maar weet niet wat. Zijn gedrag verandert en zijn gezin maakt zich zorgen. Roy wordt langzaam dement en zijn gezin gaat er aan ten onder. De dementie blijft zich ontwikkelen en Roy kan steeds minder voor zichzelf zorgen. De lijdensweg die Roy ondergaat wordt zowel vanuit Roy als vanuit zijn gezin als vanuit de verzorging belicht.
Dit emotionele en confronterende verhaal is waar gebeurd en aangevuld met gebeurtenissen uit de praktijk. Er wordt een duidelijk beeld geschetst wat frontotemporale dementie met je doet.
#WAD2024 #bijdrage #schrijver #boek #dementie #passievoordoelgroep
Natuurlijk nog steeds te bestellen voor €22,50
Bij een persoonlijke bestelling via www.mirjamfoekema.nl (via het contact/bestelformulier) of email naar: mirjamfoekema@gmail.com zal hij worden gesigneerd. Ook te koop via Bol.com of te bestellen via de boekhandel. ISBN: 9789402180008
Soms is het maken van afspraken met patiënten een moeizaam proces. Het nakomen van afspraken is dan soms ook een uitdaging. De feitelijke invulling van deze afspraken zijn vaak heel bijzonder. Het overtuigen van deze patiënten vraagt heel veel creativiteit. Soms worden deze patiënten beschreven als ‘vreemde eend’, omdat er een zeer patiëntgebonden benadering wordt gevraagd voor het maken en invullen van afspraken, welke vaak niet overeenkomen met het gebruikelijke traject. Ik vind deze populatie patiënten juist geweldig, dit is hét recept voor mooie, en meestal hele bijzondere gesprekken.
Tijdens een nagesprek na het stellen van een diagnose dementie zit de patiente met haar zeer betrokken familie tegenover mij. Haar lichaamstaal was voorkomen duidelijk: ‘de diagnose viel haar zwaar!’ In een nagesprek beantwoord ik vragen met name van echtgenoot en zoon, over het diagnosetraject, de vorm van dementie en alles wat verder nog naar voren komt. We denken ook even na wat dit voor consequentie heeft voor de thuissituatie en inventariseren waar nu hulp bij nodig gaat zijn.
Mijn beschreven dag rondom een euthanasie op de afdeling is opgenomen in een collum op de website en sociale media van Carend.
Een stukje voor sociale media schrijven? Geen probleem.
‘Pareltjes van de Geriatrische Trauma Unit’ genomineerd voor de Indie Awards 2023!
Dit betekent dat jullie lezers, de gehele maand Maart kunnen stemmen op mijn boek én de kaft.
Iemand heeft mij ooit verteld: ‘Tel iedere dag je zegeningen!’
The Indie Awards zijn in het leven geroepen om het harde werken van indie-auteurs (auteurs die niet aangesloten zijn bij een traditionele uitgeverij) te belonen en ze in het zonnetje te zetten. Ieder jaar reiken ze prijzen uit aan de beste boeken die in eigen beheer zijn uitgegeven.
Eenieder beleeft de coronaperiode op zijn eigen manier. Veel mensen hebben net als ik, een werk gerelateerde en een privé kant. Bij mij betekent het dat ik tijdens mijn werk gerelateerde kant, verpleegkundige in een ziekenhuis, steeds met de neus op de feiten gedrukt wordt. Deze werk gerelateerde kant ziet de gevolgen die het coronavirus kan hebben op het lichaam en leven van een patiënt. Mijn privé kant ziet op gezinsniveau wat de maatregelen van het coronabeleid op het persoonlijke vlak met mij en mijn naasten doet.
Ondanks opmerkingen als ‘Inspirerende avond vol inzichten’ en ‘Gezonde dosis filosofische prikkels’, wist ik niet precies wat ik kon verwachten. Maar ik ben nieuwsgierig en sta open voor alles, dus kom maar op!
Vaak denk ik diep na als ik mijn boeken schrijf. Hoe verwoord ik mijn gedachten? Hoe zet ik mijn gevoel op papier? En hoe doe ik dit zo dat anderen het begrijpen en er iets aan hebben? Zelfs als het alleen maar waardering is voor de schoonheid die ik zie.
Het is niet zo zwart-wit als ik het nu schets en geen van beide is fout.
Maar na de uitleg van gisterenavond denk ik dat de zorg in het ziekenhuis vooral gebaseerd is op feitelijke aspecten. Een diagnose stellen op basis van onderzoeksresultaten. We richten ons op de ziekte en hebben daarvoor EBP-behandelingen en richtlijnen gemaakt, die weer vastliggen in protocollen. Er is weinig ruimte (ook in tijd) om aandacht te besteden aan het betekenis aspect van de ziekte. Ik begrijp dit wel, want in het ziekenhuis hebben we een doel: patiënten behandelen, het liefst genezen en de opname zo kort mogelijk laten duren. Om dit te realiseren heb je structuren en strakke plannen nodig.
In de VVT-sector (Verzorging, Verpleging en Thuiszorg) ben ik meer gewend te kijken naar de kwaliteit van leven van de bewoners. Eigenlijk lijkt de wereld hier omgedraaid. Daar wordt continu betekenis gegeven aan de feitelijke aspecten. Bewoners geven een waardeoordeel aan de betekenis van de feiten. Een feit is dat de diagnose door de dokter is gesteld. Vervolgens kijken we naar wat belangrijk en minder belangrijk is. Dan kom je automatisch in de Advance Care Planning (ACP) gesprekken op verpleegkundig niveau. Wat wil een bewoner nog wel en wat niet meer?
Is dit dan de diepere achtergrond achter het verschil tussen Care (VVT) en Cure (ZH) waar ik eerder een artikel over heb geschreven?
De conclusie blijft hetzelfde: Hoe mooi zou het zijn als we in onze verpleegkundige zorg in het ziekenhuis iets meer ‘Care’ kunnen toevoegen, en in de VVT iets meer ‘Cure’?
Deze bijeenkomst heeft mijn denken weer aangezet!
Het is een feit dat ik steeds meer gesigneerde boeken in mijn boekenkast heb staan, en een gesigneerde versie van Dr. van Tongeren mocht natuurlijk niet ontbreken. Al deze boeken hebben voor mij een bijzondere betekenis, vaak verbonden aan mooie, leerzame bijeenkomsten of lezingen zoals deze.