Schrijven is zoveel meer dan woorden op papier zetten. Het is een reis—een proces vol inspiratie, twijfel, doorzettingsvermogen en verfijning.De eerste vonk Pareltjes uit mijn spreekkamer is een verhalenbundel. De verhalen ontstaan op een bijzondere manier: in de spreekkamer zelf. Tijdens een gesprek ontstaat er écht contact, een moment waarin mensen hun ervaringen en emoties delen zonder barrières. In die uitwisseling ontvouwt zich vanzelf een verhaal, een parel die zijn weg vindt naar de bundel. Elk verhaal is uniek, gevormd door de ontmoeting, het gesprek, en de diepgang die op dat moment plaatsvindt.
Van idee naar manuscript Sommige verhalen kostten tijd om precies goed te krijgen. Soms begon ik helemaal opnieuw, zoekend naar de juiste woorden, toon en balans. De verhalen zijn chronologisch geplaatst, waardoor de afwisseling tussen positieve en minder lichte momenten natuurlijk aanvoelt. Deze structuur werkte al goed in Pareltjes uit de ouderenzorg en Pareltjes van de geriatrische trauma-unit, en ook nu helpt het om de verhalen vloeiend in elkaar te laten overlopen.
Schrijven, schrappen, herschrijven Een eerste versie is zeker niet perfect. Ik weet wat ik wil vertellen in mijn verhalen, maar het vinden van de juiste woorden, de ideale zinsopbouw en het passende toon- en taalgebruik is een zoektocht. Soms klinkt een passage goed in mijn hoofd, maar komt deze op papier nog niet helemaal tot zijn recht. Dan is het schrappen, herschrijven en verfijnen, een proces dat geduld en precisie vraagt. Gelukkig komt in deze fase een redacteur om de hoek kijken. Zij controleert mijn teksten en past ze aan zonder mijn eigenheid aan te tasten. Dat is best heel knap, ze bewaakt de authenticiteit en intentie van mijn verhalen, terwijl ze zorgt voor helderheid en een vloeiende leeservaring. Dankzij haar werk krijgt het boek die extra laag verfijning die het verdient.
De diepere laag De verhalen in de bundel dragen een diepere laag, echte ontmoetingen, pure emoties. Elk verhaal weerspiegelt een stukje menselijkheid, een moment van herkenning of een inzicht dat blijft hangen. Tijdens het schrijven groeit die betekenis verder; de ruwe woorden krijgen leven, de emotie wordt voelbaar, de verbinding tastbaar. Wat begon als een gesprek in de spreekkamer, verandert in een vertelling die niet alleen het moment vastlegt, maar ook iets oproept bij de lezer. Niet alleen om te lezen, maar om te voelen, te reflecteren en zich af te vragen: Hoe zou ik reageren in deze situatie? Wat zou ik doen? Soms confronteren verhalen, soms troosten ze, soms openen ze een nieuw perspectief. Maar boven alles zetten ze aan tot nadenken, over de kracht van een gesprek, de waarde van luisteren, en de impact die een eenvoudige uitwisseling van woorden kan hebben op een mensenleven.
De laatste loodjes En dan het magische moment: de afronding! Het manuscript krijgt zijn definitieve vorm, de laatste puntjes worden op de i gezet, en het gevoel van trots en verwachting groeit. Nu breekt een spannende fase aan: de proeflezers krijgen het boek in handen. Hun frisse blik helpt om de tekst nog verder te verfijnen. Zijn de verhalen helder, raken ze zoals bedoeld? Hun feedback is waardevol en draagt bij aan de laatste optimalisaties. Daarnaast kijk ik uit naar de proefdruk. Het is een bijzonder moment om het boek voor het eerst fysiek te zien, om de pagina’s om te slaan en de verhalen tot leven te zien komen. Pas dan voelt het écht tastbaar, als het resultaat van maanden werk.
Want een boek is pas écht compleet wanneer het zijn weg vindt naar de lezer. Wanneer woorden niet alleen gelezen worden, maar ook iets losmaken en aanzetten tot nadenken.
#MijnSchrijfreis #BoekInDeMaak #PareltjesUitMijnSpreekkamer #PrachtigePersoonlijkheden #Geriatrieverpleegkundige #Boeklancering #1Oktober2025 #EchteGesprekken #Menselijkheid #HumorInDeZorg # Verbinden #ProffessioneelNetwerk #UpdateMaandag
